متروی روسیه یکی از بزرگ‌ترین و پیشرفته‌ترین سامانه‌های قطار زیرزمینی در جهان است که علاوه بر جابه‌جایی مسافران به دلیل معماری منحصربه‌فرد ایستگاه‌هایش، به موزه‌ای زیرزمینی نیز شهرت دارد. شاید برایتان سال باشد که چرا ایستگاه‌های متروی روسیه این‌قدر باشکوه و خاص طراحی شده‌اند؟ زیباترین ایستگاه های متروی روسیه کدامند؟ در ادامه این مطلب، به این پرسش‌ها پاسخ داده‌ایم و ضمن معرفی زیباترین ایستگاه‌های متروی در شهرهای مسکو و سن‌پترزبورگ به آدرس دقیق، خط مترو، هتل‌های نزدیک و جاهای دیدنی اطراف مترو روسیه می‌پردازیم.
متروهای روسیه فقط وسیله‌ای برای رفت‌وآمد نیستند، بلکه به دلیل معماری خاص به‌عنوان جاهای دیدنی روسیه نیز شناخته می‌شوند. نقشه متروی مسکو مانند یک چرخ بزرگ است که در مرکز آن ۲ دایره دیده می‌شود؛ در مقابل، نقشه متروی سن‌پترزبورگ ساده‌تر است و خطوط آن عمدتاً به‌صورت عمودی یا افقی طراحی شده‌اند که تنها در چند نقطه با یکدیگر تلاقی دارند. باوجود تفاوت در ساختار، ایستگاه های مترو روسیه در هر دو شهر به‌قدری زیبا و متفاوت ساخته شده‌اند که بیشتر شبیه گالری یا موزه هستند. در مسکو می‌توان با کارت هوشمند ترویکا و در سن‌پترزبورگ با کارت پودورژنیک از مترو استفاده کرد. حالا که با نقشه این متروها آشنا شدید، وقت آن رسیده که با زیباترین ایستگاه‌های متروی روسیه آشنا شوید که بازدید از آن‌ها می‌تواند بخشی جذاب از برنامه سفرتان با تور روسیه باشد.
اولین ایستگاه مترو روسیه که در سفر با تور مسکو حتماً باید ببینید، ایستگاه پاولتسکایا است که در دو خط قهوه‌ای و سبز تیره قرار دارد. هرکدام از این دو ایستگاه های مترو روسیه، ویژگی‌ها و تاریخچه خاص خود را دارند و طراحی ورودی‌ها و فضای داخلی‌شان نیز با یکدیگر فرق دارد. سالن‌ها و دیوارهای هر دو ایستگاه با مرمر سفید تزیین شده‌اند و یادآور دوره شوروی هستند. اما از نظر جزئیات معماری، نمادها و سبک طراحی تفاوت زیادی بین آن‌ها دیده می‌شود. ایستگاه خط سبز در ۲۰ نوامبر ۱۹۴۳ و در میانه جنگ جهانی دوم افتتاح شد. معماری این ایستگاه با ستون‌های بلند مرمر سفید، سقف‌های قوسی و نماد داس و چکش، فضایی تاریخی دارد. در مقابل، ایستگاه خط قهوه‌ای در سال ۱۹۵۰ و در دوره استالین ساخته شده و با ستون‌های مرمرین، نوارهای قرمز و لوسترهای برنزی، یکی از باشکوه‌ترین ایستگاه‌های مترو روسیه محسوب می‌شود. در گذشته تصویر استالین و لنین در این ایستگاه نصب بود که بعدها جای خود را به تابلویی از کارگر و زن کشاورز داد.
طراحی این ایستگاه مترو در روسیه با الهام از ایستگاه تاریخی ریژسکی مسکو و با مفهوم «دروازه‌ای به شهر» انجام شده است. اگر در تور مسکو سن پترزبورگ از این ایستگاه دیدن می‌کنید، سازه‌های فلزی بلند و نورپردازی ملایم،توجه‌تان را جلب خواهد کرد. استفاده از گرانیت، فلز صیقلی و خطوط منحنی، ترکیبی زیبا از سبک کلاسیک و مدرن به وجود آورده است. این ایستگاه فقط یک محل عبورومرور نیست، بلکه به‌عنوان یک اثر هنری شهری هم شناخته می‌شود، و طرح آن با رأی مردم انتخاب شده است.
ایستگاه پلوشاد روولیوتسیی ایستگاه در سال ۱۹۳۸ ساخته شده و با سنگ‌های قرمز و زرد، ستون‌های مرمر سیاه و سقف‌های جذاب، دیزاین شده است. نکته‌ای که آن را ویژه کرده، وجود ۷۶ مجسمه برنزی در دو طرف سکوهاست؛ این مجسمه‌ها آدم‌هایی مثل سرباز، کشاورز، دانشجو و حتی سگ و خروس را نشان می‌دهند که مردم باور دارند، دست‌زدن به بعضی از این مجسمه‌ها مثل پوزه سگ یا کفش دانشجو برایشان خوش‌شانسی می‌آورد. این ایستگاه به‌قدری خاص و دیدنی است که بسیاری از افراد با دریافت ویزای روسیه از آن دیدن می‌کنند.
معماری این ایستگاه توسط ک. ریژکوف و آ. مدودف طراحی شده و جلوه‌ای چشم‌نواز با الهام از المان‌های سنتی روسی دارد. مهم‌ترین ویژگی آن، وجود ۴۸ تابلو رنگی از جنس سفال لعاب‌دار (مایولیکا) است که هرکدام نمایانگر یکی از گروه‌های ارتش سرخ در جنگ جهانی دوم هستند. تابلوهایی که رو به سالن اصلی ایستگاه هستند، پس‌زمینه آبی دارند و بقیه به‌صورت تک‌رنگ طراحی شده‌اند. فضای داخلی با لوسترهای طلایی، کاشی‌های کرم رنگ، ستون‌های مرمر روشن و کف‌پوش‌های شطرنجی از سنگ سیاه و خاکستری تزیین شده است. نزدیکی این ایستگاه به هتل روسیه نیز باعث شده بسیاری از گردشگران به‌راحتی از آن بازدید کنند.
وجود ۳۲ پنل شیشه‌ای رنگی، ایستگاه نووسلوبودسکایا را به یک گالری هنری زیرزمینی تبدیل کرده است. همان‌طور که در تصویر دیده می‌شود، این پنل‌ها در قاب‌های قوسی‌شکل نصب شده‌اند و با نورپردازی داخلی می‌درخشند. رنگ‌ها و طرح‌های چشم‌نواز این شیشه‌ها که توسط هنرمندانی از کشور لتونی طراحی شده‌اند، فضای ایستگاه را زنده و تماشایی کرده‌اند. ستون‌ها از مرمر صورتی‌رنگ، استخراج‌شده از کوه‌های اورال ساخته شده‌اند و با نوارهای فلزی تزیینی آراسته شده‌اند. در انتهای ایستگاه نیز تابلویی موزاییکی با عنوان «صلح در سراسر جهان» نصب شده است.
ایستگاه کی‌یفسکایا با طراحی چهار معمار به نام‌های لیله، لیتوینوف، مارکوفسکی و دابروکوفسکی در سال ۱۹۵۳ ساخته شد. نام این ایستگاه از ایستگاه قطار کی‌یفسکی، که در نزدیکی آن قرار دارد، گرفته شده است. طراحی داخلی این ایستگاه مترو روسیه به سبک باروک است و ستون‌ها با سنگ مرمر سفید از کوه‌های اورال پوشیده‌اند. روی این ستون‌ها، کاشی‌های رنگی با نقش‌های مختلف دیده می‌شود. سقف ایستگاه با نقاشی‌هایی درباره زندگی مردم اوکراین دیزاین شده است و در انتهای سکو، تابلوی موزاییکی وجود دارد که ۳۰۰ سال اتحاد روسیه و اوکراین را گرامی می‌دارد.
ایستگاه آرباتسکایا در گذشته کاربردی فراتر از یک ایستگاه مترو داشته و به‌عنوان پناهگاه زیرزمینی نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت. به همین دلیل، طراحی آن به‌گونه‌ای انجام شده است که در عمق ۴۱ متر زیر زمین قرار دارد و دارای سکویی بسیار طولانی به اندازه ۲۵۰ متر است. برخلاف بسیاری از ایستگاه های مترو روسیه که تونلشان گرد است، تونل این ایستگاه به شکل بیضی طراحی شده است. ستون‌های ایستگاه با سنگ مرمر قرمز پوشانده شده‌اند و سقف بلند آن با گچ‌بری‌های هنرمندانه، نقش‌های گل‌دار و لوسترهای بزرگ، تزیین شده است.
ایستگاه الکتروزاوودسکایا یکی از ایستگاه‌های مترو روسیه است که در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شد و در تاریخ ۱۵ مه ۱۹۴۴ به بهره‌برداری رسید. طراحی اولیه آن را ولادیمیر شوکو انجام داد، اما او پیش از پایان پروژه در سال ۱۹۳۹ درگذشت. پس از آن ادامه کار را ولادیمیر گلفریخ با همکاری شاگردش ایگور روژین به عهده گرفت. این ایستگاه که نام خود را از کارخانه لامپ‌سازی نزدیک آن گرفته است، به دلیل سقف منحصربه‌فردش با ۳۱۸ چراغ گرد که در شش ردیف منظم قرار دارند، شناخته می‌شود
طراحی ایستگاه آویاموتورنایا با موضوع هوانوردی، توسط استرلکوف، کلوکوف، دمچینسکی، کولسنیکوف و بارسکی انجام شده است. حتی نام ایستگاه هم به معنای «موتور هواپیما» است. در وسط سالن، مجسمه‌ای جالب از شکل‌های هندسی طلایی مانند هرم و چهارضلعی قرار دارد که ظاهر این ایستگاه مترو روسیه را مدرن و خاص کرده است. ستون‌هایی که سقف را نگه می‌دارند با سنگ مرمر روشن پوشیده شده‌اند و کف ایستگاه نیز با سنگ‌های خاکستری‌رنگ ساخته شده است.
ایستگاه مایاکوفسکایا در مترو روسیه با سبک معماری آرت دکو و به‌افتخار شاعر برجسته روس، ولادیمیر مایاکوفسکی ساخته شده است. ستون‌های باریک ایستگاه با فولاد ضدزنگ و سنگ صورتی رودونیت پوشیده شده‌اند، دیوارها از سنگ مرمر سفید و خاکستری ساخته شده‌اند و کف‌پوش روشن و طرح‌دار آن جلوه‌ای زیبا به فضا داده است. سقف ایستگاه از ۳۵ بخش قوسی‌شکل تشکیل شده که در هر کدام چراغ‌هایی هنری نصب شده‌اند. در بالای این قوس‌ها، ۳۴ نقاشی موزاییکی از هنرمند روس، الکساندر داینکا قرار دارد که آسمان شوروی را در ساعات مختلف شبانه‌روز به تصویر می‌کشند.
ایستگاه متروی پراسپکت میرا توسط معماران ولادیمیر گلفریخ و میخائیل مینکوس طراحی شده است. ستون‌ها و طاق‌های این ایستگاه با سنگ مرمر سفید و براق پوشیده شده‌اند و در بالای طاق‌ها، نقش‌های برجسته سرامیکی با طرح‌های گل‌دار به چشم می‌خورد. در مرکز هر طاق، مدالیون فلزی برجسته‌ای قرار دارد که اثر گ. موتویلوف است و پیشرفت‌های کشاورزی در اتحاد شوروی را نشان می‌دهد. سقف ایستگاه با نوارهای گچی تزیینی و لوسترهای برنزی آراسته شده و نورپردازی آن با چند لوستر استوانه‌ای انجام می‌شود که جلوه‌ای خاص به فضا می‌بخشند. کف ایستگاه از سنگ گرانیت سیاه و خاکستری ساخته شده و دیوارها با مرمر قرمز تیره از کوه‌های اورال پوشیده شده‌اند.
ایستگاه کومسومولسکایا زیر میدان کومسومولسکایا، یکی از شلوغ‌ترین مراکز حمل‌ونقل مسکو قرار دارد و در ۳۰ ژانویه ۱۹۵۲ افتتاح شد. این ایستگاه توسط الکسی شوچفسکی به سبک باروک شوروی طراحی شده است. معماری داخلی آن شامل سقف گنبدی باروک رنگ‌آمیزی شده به رنگ زرد، ستون‌های هشت‌ضلعی مرمری سفید و لوسترهای فاخر است. سقف ایستگاه دارای هشت تابلو موزاییکی بزرگ اثر پاول کورین با موضوع نبرد تاریخی روسیه برای آزادی است که از سخنرانی جوزف استالین در سال ۱۹۴۱ الهام‌گرفته شده‌اند. این ویژگی‌ها و مقیاس عظیم معماری باعث شده است که کومسومولسکایا یکی از مجلل‌ترین ایستگاه‌های مترو جهان باشد.
آدرس: مسکو، میدان کومسومولسکایا
خط: شماره پنج کلتسوایا (دایره‌ای)، رنگ قهوه‌ای
هتل‌های نزدیک: هتل هیلتون لنینگرادسکایا، هتل پنتا مسکو، هتل متروپل
جاهای دیدنی نزدیک: میدان سرخ، میدان کومسومولسکایا
ایستگاه آوتوو یکی از ایستگاه‌های قدیمی مترو روسیه در شهر سن‌پترزبورگ است که در سال ۱۹۵۵ افتتاح شده است. ساختمان ورودی آن به سبک نئوکلاسیک شوروی ساخته شده و یک گنبد بزرگ دارد که روی ستون‌های سنگی قرار گرفته است. روزنامه گاردین در سال ۲۰۱۴ این ایستگاه را یکی از ۱۲ ایستگاه متروی برتر جهان معرفی کرد. سالن اصلی آوتوو ۴۶ ستون دارد که ۱۶ تا از آن با شیشه‌های تزیینی درخشان ساخته‌شده و بقیه ستون‌ها به دلیل کمبود زمان ساخت با مرمر سفید ساخته شدند. طراحی خاص شیشه‌ها باعث می‌شود نور به‌زیبایی بازتاب پیدا کند و ستون‌ها جلوه‌ای شبیه منشورهای درخشان داشته باشند. دیوارهای ایستگاه با مرمر سفید پوشیده شده‌اند و دریچه‌های تهویه هوا به‌صورت تزیینی در بخش شمالی کار شده‌اند. در انتهای سکو هم یک تابلو موزاییکی بزرگ به نام پیروزی نصب شده که به یاد مقاومت مردم لنینگراد در دوران محاصره جنگ جهانی دوم طراحی شده است.
ایستگاه نارفسکایا یکی از ایستگاه‌های قدیمی متروی سن‌پترزبورگ است که در سال ۱۹۵۵ ساخته شده است. این ایستگاه با سبک معماری استالینی و تزیینات خاص طراحی شده و به‌خاطر زیبایی‌اش معروف است. دیوارها و ستون‌های ایستگاه با سنگ مرمر سفید پوشیده شده‌اند، سقف آن بلند و قوسی‌شکل است و نور داخل سالن با لوسترهای بزرگ تأمین می‌شود. موضوع اصلی طراحی‌های داخل ایستگاه، شجاعت و تلاش مردم در زمان شوروی است. روی دیوارها ۴۸ تصویر برجسته وجود دارد که در آن‌ها آدم‌هایی با شغل‌های مختلف مثل پزشک، معمار، ملوان و سرباز دیده می‌شوند. این تصاویر در واقع ۱۲ طرح هستند که چند بار تکرار شده‌اند تا دیوارها هماهنگ و منظم به نظر برسند. در انتهای سالن، یک مجسمه نیم‌تنه از لنین روی سکو قرار دارد. کف ایستگاه از سنگ گرانیت قرمز و مشکی درست شده و سکوها با سنگ طوسی پوشانده شدند.
ایستگاه مترو پوشکینسکایا در سن‌پترزبورگ به‌افتخار شاعر بزرگ روسیه، الکساندر پوشکین نام‌گذاری شده است و در انتهای سالن اصلی این ایستگاه های مترو روسیه، مجسمه‌ای از پوشکین به ارتفاع حدود ۳ متر قرار دارد. پشت این مجسمه، یک تابلوی موزاییکی از جایی که پوشکین در آن درس می‌خواند «باغ تسارکویه سلو» دیده می‌شود. دیوارهای ایستگاه از سنگ مرمر سفید ساخته شده‌اند، کف آن با سنگ‌های طرح‌دار پوشیده شده و چراغ‌های سقفی کلاسیک، نور آرامی به فضا می‌دهند. طراحی چراغ‌ها و لوسترها بسیار دقیق و با جزئیات زیاد انجام شده است. معماری این ایستگاه مترو روسیه در بعضی بخش‌ها شبیه ایستگاه «اکتیابرسکایا» در متروی مسکو است و به همین دلیل گفته می‌شود طراحان این دو ایستگاه، همان افراد بوده‌اند.
ایستگاه مترو کیروفسکی زاود هم‌زمان با شروع به کار متروی سن‌پترزبورگ ساخته شد. این ایستگاه در عمق حدود ۵۰ متری زمین قرار دارد و طراحی آن به‌صورت یک سالن بزرگ با ستون‌های پهن است. دیوارها و ستون‌های ایستگاه با سنگ مرمر خاکستری روشن پوشیده شده‌اند که ظاهر آن را کمی سرد و شبیه به کارخانه‌ها کرده است. سقف ایستگاه شیشه‌های مشبک دارد که نور طبیعی از آن عبور می‌کند و باعث می‌شود فضای داخل، روشن و شبیه آسمان به نظر برسد. در انتهای سالن، مجسمه‌ای از ولادیمیر لنین قرار دارد. ، موضوع طراحی این ایستگاه، صنعت و کارخانه‌ها در شوروی است. بالای ستون‌ها نقش‌هایی از ابزارها و ماشین‌آلات سنگین دیده می‌شود و روی سقف گنبدی ایستگاه هم نشان کارخانه کیروف حک شده است.
ایستگاه مترو میدان وُسستانیا در عمق ۵۸ متری زمین ساخته شده و یکی از ایستگاه‌های اصلی خط‌قرمز در مرکز شهر سن‌پترزبورگ است. طراحی ایستگاه به‌صورت طاق‌هایی با ستون‌های بزرگ انجام شده که به آن ظاهری باشکوه داده است. نام این ایستگاه از میدانی گرفته شده که درست بالای آن قرار دارد و به معنی «میدان انقلاب» است. فضای داخلی ایستگاه با الهام از انقلاب اکتبر سال ۱۹۱۷ تزیین شده و حال‌وهوایی تاریخی به آن بخشیده است. بر روی دیوارها و ستون‌ها، نمادهای دوران شوروی مانند ستاره سرخ، چکش و داس دیده می‌شود که یادآور آن دوره‌اند. چهار تصویر نیم‌دایره‌ای از چهره لنین نیز روی دیوارها نصب شده است. در یکی از این تصاویر، چهره استالین هم دیده می‌شود. کف ایستگاه با موزاییک‌های سیاه‌وسفید پوشانده شده که با طراحی متقارن سالن هماهنگ است. کف ایستگاه با موزاییک‌های سیاه و سفید پوشیده شده که با طراحی منظم و متقارن سالن هماهنگی دارد و فضای داخلی با نور ملایم لوسترهای بزرگ روشن می‌شود. همچنین یک راهروی زیرزمینی از سال ۱۹۶۰ ایستگاه را به ایستگاه راه‌آهن مسکوفسکی وصل می‌کند.
ایستگاه مترو مژدانارودنایا در عمق ۶۵ متری زمین ساخته شده و در سال ۲۰۱۲ افتتاح شده است. طراحی این ایستگاه مترو روسیه بر پایه ستون‌ها و دیوارهای دوطرفه انجام شده است. در ورودی سالن، تابلویی از شیشه‌های رنگی دیده می‌شود که الهه اطلس را نشان می‌دهد؛ این تابلو با موزاییک‌های سمالت ساخته شده است. دیوارها با مرمر سفید پوشیده شده‌اند و کف ایستگاه با گرانیت خاکستری و قطعات سنگ سیاه تزیین شده است. موضوع اصلی تزیینات ایستگاه «زایش تمدن» است.
متروی روسیه یکی از زیباترین سامانه‌های حمل‌ونقل زیرزمینی در جهان است. این مترو نه‌تنها روزانه میلیون‌ها نفر را در شهرهای مسکو و سن‌پترزبورگ جابه‌جا می‌کند، بلکه با معماری منحصربه‌فردش به یکی از جاذبه‌های گردشگری این کشور تبدیل شده است. متروی مسکو فعالیت خود را با تنها یک خط آغاز کرد، اما امروزه با ۲۹۷ ایستگاه به یکی از پیشرفته‌ترین متروهای جهان تبدیل شده است. در مقابل، متروی سن‌پترزبورگ با ۵ خط و ۷۲ ایستگاه طراحی ساده‌تری دارد.
چرا متروهای روسیه به‌عنوان جاذبه گردشگری شناخته می‌شوند؟
زیرا بسیاری از ایستگاه‌های مترو در روسیه، مخصوصاً در شهرهای مسکو و سن‌پترزبورگ، با معماری هنری، لوسترهای بزرگ، تزیینات مرمری، نقاشی‌های دیواری و مجسمه‌های تاریخی طراحی شده‌اند.
تفاوت اصلی بین متروی مسکو و متروی سن‌پترزبورگ چیست؟
نقشه متروی مسکو ساختاری پیچیده دارد در حالی که متروی سن‌پترزبورگ با خطوط مستقیم، افقی و عمودی طراحی شده و ساده‌تر است.
کارت «ترویکا» و «پودورژنیک» چه تفاوتی دارند؟
کارت ترویکا مخصوص شهر مسکو و کارت پودورژنیک برای شهر سن‌پترزبورگ است.
زیباترین ایستگاه‌های متروی روسیه کدامند؟
ایستگاه‌های مایاکوفسکایا، کومسومولسکایا، آرباتسکایا، نووسلوبودسکایا و پاولتسکایا در مسکو و ایستگاه‌های آوتوو، نارفسکایا، پوشکینسکایا، تکنولوگیچسکی اینستیتوت و اسپرتیونا در سن‌پترزبورگم از زیباترین ایستگاه‌های مترو روسیه هستند.
آیا برای بازدید از ایستگاه‌های متروی روسیه نیاز به ورودی است؟
خیر؛ اما برای تردد باید بلیط تهیه کنید.
بهترین زمان بازدید از ایستگاه‌های مترو چه ساعتی است؟
برای جلوگیری از شلوغی و ازدحام، بهترین زمان بازدید از ایستگاه‌های مترو در ساعات غیر اوج (مثلاً بین ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر) است.
آرزوی شما را برآورده میکنیم...
ثبت دیدگاه برای این مطلب