سفر به استانبول 1

همیشه دلم می‌خواست یه بار به استانبول برم، شهری که هم توی اروپا هست و هم آسیا که اصطلاحا بهش میگن اوراسیا. بالاخره تصمیم گرفتم راهی این شهر بشم. اولین کاری که کردم، خرید تور بود. توی سایت‌های مختلف گشتم تا تور مناسب پیدا کنم که هم قیمتش خوب باشه هم تاریخش به سفرم بخوره. وقتی داشتم تور خودم رو انتخاب میکردم، هتل ها رو دیدم. تو استانبول، انتخاب هتل یه جورایی به بودجه و برنامه‌ریزی سفر بستگی داره. من دنبال یه جایی بودم که هم راحت باشه، هم دسترسی خوبی به جاهای دیدنی داشته باشه، اما زیاد هم گرون نباشه.

استانبول شهری ساخته شده روی تپه‌س و خیابون‌ها و کوچه‌هاش پر از سراشیبی و سربالاییه، پس موقع انتخاب هتل باید خیلی حواست باشه که محلش تو کوچه یا خیابونی نباشه که برای رسیدن به خیابون اصلی مجبور باشی کلی سربالایی پیاده‌روی کنی. اکثر ما ایرانی‌ها معمولاً هتلی نزدیک میدان تکسیم و خیابون استقلال انتخاب می‌کنیم، چون این منطقه مرکز شهر و پر از امکاناتی مثل مغازه های خرید لباس و کافه های رنگ و وارنگ رستوران های اقتصادی و لوکس و.... داره و برای شبگردی هم مناسبه چون منطقه شلوغیه و تا نزدیکای صبح کافه هاش هنوز بازن.

یه نکته دیگه اینه که هتل‌های استانبول خیلی شکیل و لوکس نیستن؛ به قول خیلی از دوستامون، باید یه ستاره از امتیازشون کم کنیم. خیلی از ساختمان‌هایی که دیدم بیشتر شبیه آپارتمان بودن تا هتل، حتی بعضی‌ها لابی کوچیکی هم نداشتن که یه کم حس هتل داشتن رو منتقل کننبرای انتخاب هتل تصمیم گرفتم با چند آژانس تماس بگیرم و از آژانس ها کمک بگیرم هر آژانس بسته به هتل های بخصوصی ای که داشت یه هتل رو بهمون معرفی میکرد. انتخاب هتل واقعا سخت بود در نهایت پس از بررسی های زیاد و مشاوره با تیم حرفه ای شما هتل  taksim gonenرو انتخاب کردیم که شمال شرق میدون تکسیم بود تا میدون تکسیم حتی از 5 دقیقه هم کمتر راه بود. هتل کوچیک و ساده‌ای بود ولی اتاق‌ها تمیز و راحت بودن به نظرم برای کسی که دنبال یه جای جمع‌وجور و با دسترسی خوب به مرکز شهر هست، انتخاب مناسبیه.صبحانه هتل هم قابل قبول بود و در حد یه هتل 4* معمولی صبحانه خوبی با تنوع ایتم های مناسبی داشت.

روز اول سفر شروع شد پروازمون با ایرلاین ایرتور بود و ساعت 9 صبح پرواز داشتیم پروازمون حدود یک ساعت تاخیر داشت و ساعت 10 بلند شد و حدود ساعت 1:30 به وقت استانبول رسیدیم به فرودگاه جدید و بزرگ استانبول! تقریبا 3 ساعت تو راه بودیم. قرار بود لیدر بیاد فرودگاه دنبالمون و مارو تا هتل ببره. از طریق تابلو های راهنما خروجی مد نظر رو پیدا کردیم و لیدر رو پیدا کردیم ترانسفر ما گروهی بود که باعث شد دیگه از ترانسفر گروهی برای سفر های بعدیم استفاد نکنم حدود یک ساعت منتظر موندیم تا بقیه مسافر ها بیان یه سری گم شده بودن و یه سری ها توی فری شاپ در حال خرید بودن بعد از یک ساعت سوار ون شدیم و رفتیم به سمت مرکز شهر اتوبوس به هر هتلی که میرسیدیم مسافر هارو دونه دونه بر اساس هتلی که توش بودن پیاده میکرد و باز هم تایم زیادی ازمون گرفته شد ساعت 3:15 که رسیدیم هتل و اتاق رو تحویل گرفتیم عملا بیشتر روزمون سوخت شده بود
بعد از یه استراحت کوتاه تو هتل، چون دیگه زیاد وقت از روز نمونده بود، تصمیم گرفتیم پیاده بریم سمت میدان تکسیم. وقتی رسیدیم، فضای اونجا خیلی خوب و دلنشین بود. میدان پر بود از آدم‌های مختلف، از گردشگر گرفته تا خود مردم محلی که داشتن به پرنده‌ها دونه می‌دادن. کبوترها دور و بر مردم می‌چرخیدن و صدای شادشون کلی انرژی می‌داد به فضا. وسط میدان هم یه فواره بزرگ بود که با آب بازی می‌کرد و بچه‌ها دورش بازی می‌کردن.
تو میدان تکسیم بنای یادبود جمهوری که یادآور تاریخ مهم ترکیه‌ست بود و کلی کافه و رستوران کوچولو و دنج.

بعد از یه کم وقت گذروندن تو میدان، راه افتادیم سمت خیابان استقلال. خیابون پر بود از مغازه‌های رنگی و فروشنده‌هایی که با خوش‌رویی اجناسشون رو معرفی می‌کردن. صدای موسیقی ملایم از کافه‌ها می‌اومد و بوی شیرینی‌های تازه تو هوا پیچیده بود. هر چند دقیقه یه مغازه‌ی جالب می‌دیدیم که چند دقیقه وقت میذاشتیم و توش میگشتیم. خیلی از مغازه‌ها سوغاتی‌های محلی داشتن؛ از فرش و پارچه‌های سنتی گرفته تا ادویه‌جات و شیرینی‌های مخصوص ترکیه.

ما تا حوالی ساعت ۱۲ شب تو خیابان استقلال قدم زدیم، گپ زدیم و از هوای شب استانبول لذت بردیم. با اینکه هوا خنک شده بود، اما هنوز کلی آدم تو خیابون بودن و حال و هوای خیابون خیلی زنده بود. برای شام هم یه رستوران کوچیک و دنج کنار خیابون استقلال پیدا کردیم. من کباب سفارش دادم؛ گوشتای نرم و خوش‌طعمی که روی ذغال کباب شده بود، همراه با نون تازه و یه ظرف ماست موسیر که خیلی مزه خوبی داشت. دور و برمون هم صدای خنده و صحبت‌های مردم و موسیقی ترکی فضای رستوران رو پر کرده بود.

روز بعد صبح زود از هتل حرکت کردیم میدون تکسیم از اونجا سوار فونیکولار شدیم و رفتیم به سمت اسکله کاباتاش که مسیرش 5 دقیقه بود تقریبا از اونجا سوار کشتی هوا خنک و مطبوع بود و کشتی آرام از روی آب‌های بسفر رد شدیم. بعد حدود یک ساعت  نیم به جزیره بویوک‌آدا رسیدیم. این جزیره بزرگ‌ترین جزیره از مجموعه جزایر پرنس بود و فضای کاملاً متفاوتی نسبت به شهر داشت. جالب ترین بخشش اینجا بود که خبری از ماشین نبود و همه یا با دوچرخه حرکت می‌کردند یا کالسکه‌سواری می‌کردند.

ما هم دوچرخه کرایه کردیم و راه افتادیم سمت کوچه‌های سنگفرش شده. مسیر سنگفرش «مسیر عاشقان» یا همان Aşıklar Yolu یکی از جاهایی بود که حتما باید رفت. درختان بلند دو طرف راه بود و هوای تازه‌ای داشت. آرامش خاصی  داشت و از گشتن توی این مسیر لذت بردیم.
بعد از اون رفتیم کلیسای سنت جرج که بالای یه تپه قرار داشت. از اونجا چشم‌انداز زیبایی به دریا و بخش‌های مختلف استانبول داشتیم. چند دقیقه‌ای نشستیم و کمی استراحت کردیم. تو مسیر برگشت هم از کنار کاخ‌های قدیمی و خانه‌های رنگارنگ جزیره گذشتیم که حس جالبی داشت.
ناهار رو کنار ساحل خوردیم، یه رستوران ساده اما خوب. لاهماجون سفارش دادیم یه غذای ترکی که با نون و گوشت چرخ کرده و سبیزیجات ترکی درست میشد. بعد از ناهار هم رفتیم یه کافه که بستنی یونانی می‌فروخت. 

بعد از ظهر با کشتی برگشتیم به استانبول و مستقیم رفتیم مرکز خرید جواهر. برای رسیدن به مرکز خرید جواهر از مترو استفاده کردیم حدود 4 ایستگاه فاصله داشت و درب خروجی مترو دقیقا روبروی درب وردی مرکز خرید جواهر بود. مرکز خرید جواهر یکی از بزرگ‌ترین و شیک‌ترین مراکز خرید استانبوله و پر بود از فروشگاه‌های برندهای معروفی مثل Louis Vuitton، Gucci، Prada، Zara، H&M Mango  و .....کلی مغازه داشت که هم لباس و کیف و کفش بود و هم لوازم الکترونیکی مثل Apple و Samsung.

چند ساعت بین فروشگاه‌ها گشتیم و خرید کردیم. وقتی حسابی خسته شدیم رفتیم فودکورت مرکز خرید و شام‌مون رو خوردیم. رفتیم سراغ برگر کینگ و چند تا برگر سفارش دادیم که خیلی خوب بود و بعدش یه چای ترک همراه با باقلوا نوشیدیم نوشیدیم.
شب با کلی خرید و خاطره از روز پرجنب و جوش برگشتیم هتل.