گالری ترتیاکوف، یکی از برجسته‌ترین مجموعه‌های هنری جهان، به شمار می‌رود، که دارای بزرگترین مجموعه هنر روسیه است. این گالری در مسکو واقع شده و تاریخ هنر روسیه را از قرن یازدهم تا اوایل قرن بیستم به نمایش می‌گذارد. آثاری که توسط نسل‌های متوالی هنرمندان خلق شده‌اند، در اینجا به نمایش گذاشته شده و بهترین درک از تاریخ هنر روسیه از زاویه نقاشان و مجسمه‌سازان معروف این کشور ارائه می‌دهد.
گالری ترتیاکوف در مسکو، توسط پاول ترتیاکوف، مجموعه‌دار هنری و بشردوست، در اواسط دهه ۱۸۵۰ تأسیس شد. امروزه، این گالری بیش از ۱۹۰۰۰۰ اثر هنری روسی از قرن یازدهم تا قرن بیست و یکم را دربرمی‌گیرد که توسط نسل‌های متوالی هنرمندان خلق شده‌اند و نقش بزرگی در میراث هنری ملی خود ایفا کرده‌اند. اگرچه گالری ترتیاکوف بزرگترین موزه هنر ملی در روسیه نیست، اما به عنوان یکی از بهترین گالری‌های هنری جهان شناخته می‌شود. بنابراین، اگر به هنر علاقه‌مند هستید، بازدید از گالری ترتیاکوف در تور روسیه تجربه‌ای فراموش‌نشدنی برا شما خواهد بود.
این گالری هنری از دو ساختمان مجزا تشکیل شده است: ساختمان اصلی گالری ترتیاکوف که شامل کلیه آثار هنری روسیه از قرن یازدهم تا بیستم میلادی است و ساختمان جدید گالری ترتیاکوف که مجموعه‌ای جامع از هنر معاصر هنرمندان روس و آثار خلق شده از قرن بیستم میلادی تا عصر حاضر را شامل می‌شود.
ایده اصلی پاول ترتیاکوف برای تبدیل شدن به یک مجموعه دار هنری ظاهراً الهام گرفته از بازدید از موزه ارمیتاژ در سن پترزبورگ در دوران جوانی او بود.
گالری ترتیاکوف یکی از معروف‌ترین و مهمترین مجموعه‌های هنری در روسیه است که در سال 1856 توسط پاول ترتیاکوف، تاجر و مجموعه دار آثار هنری، در مسکو تأسیس شد. او با اختصاص ثروت خود به جمع‌آوری آثار هنری هنرمندان روس، توانست بیش از ۲۰۰۰ اثر برجسته را در مجموعه خود جمع‌آوری کند. اولین نقاشی روسی برای مجموعه او، وسوسه اثر نیکلای شیلدر بود. با وجود اینکه پاول ترتیاکوف به عنوان یک مجموعه‌دار شخصی شروع به فعالیت کرد، اما هدف او از ایجاد گالری ترتیاکوف این بود که آن را به یک مرکز هنر ملی برای عموم تبدیل کند.
در سال 1892، آرزوی این مجموعه‌دار جوان به واقعیت پیوست. پس از درگذشت برادرش سرگئی، او مجموعه هنری خود و نیمی از عمارت در لاوروشینسکی لین را به شهر مسکو اهدا کرد. پاول ترتیاکوف در تاریخ 4 دسامبر 1898 درگذشت و صدها هزار روبل را برای نگهداری و حفظ نقاشی‌های گالری در آینده اهدا کرد.
گالری ترتیاکوف در طی سالیان متمادی مورد بازسازی و فهرست‌نویسی واقع شد تا به سطح موزه‌های پیشرو اروپایی برسد. در سال 1918، تصمیم به ملی شدن گالری گرفته شد و با شروع جنگ جهانی دوم، مجموعه برای حفاظت از آثار به نووسیبیرسک منتقل شد.
در دوره پس از جنگ این گالری بین سال‌های 1986 و 1995 بسته شد و در این مدت مجموعه آن به یک فضای نمایشگاهی نوساز در سواحل رودخانه مسکوا منتقل شد و بعد ها به گالری ترتیاکوف جدید تبدیل شد.
ساختمان اصلی گالری ترتیاکوف، آثاری از نمادهای باستانی گرانبها، پرتره‌ها، مناظر طبیعی، صحنه‌های تاریخی و روندهای توسعه یافته در تاریخ هنر روسیه از قرن یازدهم تا آغاز قرن بیستم را به نمایش می‌گذارد. این آثار توسط برجسته‌ترین هنرمندان روسیه خلق شده‌اند و متعلق به دوران‌های مختلف تاریخی و فرهنگی این کشور می‌باشند.
این بخش نقاشی و مجسمه سازی قرن 18 را در 7 سالن نمایشگاهی به نمایش می گذارد. شامل مجسمه هایی از ایوان مارتوس، مناظر شهری سنت پترزبورگ و مسکو اثر فئودور آلکسیف، مناظر روستایی اثر سمن شچدرین، تعداد زیادی پرتره از فئودور روکوتوف و صحنه های تاریخی اثر آنتون لوسنکو می باشد.
در گالری ترتیاکوف، ۲۷ سالن به هنر قرن نوزدهم اختصاص یافته است. در نیمه اول این قرن، آثاری از جنبه‌های رمانتیکی، مانند نقاشی‌های کارل بریولوف، مناظر سیلوستر شدرین، صحنه‌های زندگی روستایی آلکسی ونتسیانوف، صحنه‌های مذهبی الکساندر ایوانف (از جمله کار بزرگ او "ظهور مسیح در برابر مردم")، و پرتره‌های واسیلی تروپینین و اورست کیپرنسکی (از جمله پرتره ستایش شده‌اش از پوشکین) به نمایش گذاشته شده است.
بخشی از نمایشگاه نیمه دوم قرن نوزدهم به آثار رئالیستی و پردویژنیکی (مانند "سرگردانان") ، از جمله آثار واسیلی پروف، ایوان کرامسکوی، ایلیا رپین، واسیلی سوریکوف، ایزاک لویتان و ایوان شیشکین اختصاص دارد.
آثار دیگر شامل دو نقاشی برجسته از کنستانتین فلاویتسکی ("شاهزاده تاراکانووا" و "شهدای مسیحی در کولوسئوم")، مناظر الکسی ساوراسوف و فئودور واسیلیف، صحنه‌های دریایی از ایوان آیوازوفسکی، صحنه‌های جنگ از واسیلی ورشچاگین، و نقاشی‌های فولکلور از ویکتور واسنتسف (طراح) هستند.
روندهای هنری همراه با تغییرات سیاسی و اجتماعی پر سر و صدا در اواخر قرن نوزدهم - اوایل قرن بیستم روسیه در بیش از 12 سالن نمایش داده می شود. بازدیدکنندگان می‌توانند پرتره‌های آندری ریابوشکین از زندگی معمولی روسی، صحنه‌های امپرسیونیستی کنستانتین کرووین، نقاشی‌های پست امپرسیونیستی از ایگور گرابار (بعدها مدیر گالری ترتیاکوف) و صحنه‌های مذهبی میخائیل نستروف را ببینند.
ساختمان جدید گالری ترتیاکوف به عنوان کاملترین نمایشگاه هنر ملی روسیه از قرن بیستم تا امروز شناخته می‌شود. این شامل شاهکارهای هنر آوانگارد از دهه‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۲۰، نقاشی و مجسمه‌سازی هفت دهه حکومت شوروی و جنبش‌های هنری غیررسمی است که در اواخر اتحاد جماهیر شوروی ظاهر شدند.
در ۱۱ سالن نمایشگاه، نقاشی و مجسمه‌سازی توسط هنرمندان برجسته آوانگارد به نمایش گذاشته شده است، که در این دو دهه فعالیت داشته‌اند. این مجموعه شامل آثاری از نام‌های برجسته‌ای مانند ناتالیا گونچاروا، سرگئی کننکوف (مشهور به "رودین روسی")، ولادیمیر تاتلین، مارک شاگال، کازیمیر مالویچ، واسیلی کاندینسکی، کوزما پتروف-ودکین، لیوبوف پوپووا و الکساندر رودچنکو (که یکی از بنیانگذاران سازه‌گرایی روسیه بوده‌اند) است. آثار این هنرمندان از ارزشمندترین آثار گالری ترتیاکوف به شمار می‌آیند.
این بخش شامل ۱۵ سالن است که توسعه روندهای هنری را در ۷ دهه حکومت شوروی نشان می‌دهد. این شامل بسیاری از نقاشی‌های رئالیست سوسیالیستی، از جمله آثار الکساندر دنیکا، الکساندر ساموخوالوف، بوریس یوهانسون و ایزاک برادسکی (که بنیانگذار رئالیسم سوسیالیستی در هنر و اولین نقاش دریافت‌کننده نشان لنین به حساب می‌آید)، مناظر شهری یوری پیمنوف و مناظر روستایی تاتیانا است.
در این نمایشگاه، سه سالن به نقاشی، مجسمه‌سازی، اینستالیشن و عکاسی اختصاص یافته است، که جنبش‌های هنری غیررسمی و زیرزمینی کلیدی دهه‌های آخر اتحاد جماهیر شوروی را به نمایش می‌گذارند.. این نمایشگاه شامل آثار هنرمند مفهومی ایلیا کاباکوف، الکساندر کوسولاپوف و اریک بولاتوف است که تصاویر ایدئولوژیک و تایپوگرافی را به همراه مجسمه‌ها و چیدمان‌های مصنوعات تاریخی بوریس اورلوف و نقاشی‌های ویکتور پیوواروف به طور همزمان بیانگر انتقاد و نوستالژی برای اتحاد جماهیر شوروی می‌باشند.
جدا از فعالیت های گالری، شعبه های اصلی گالری ترتیاکوف میزبان سخنرانی ها، کنسرت ها، تولیدات تئاتر، کارگاه ها و کنفرانس ها هستند. همچنین ساختمان مهندس در لاوروشینسکی لین دارای یک سینما با نمایش روزانه فیلم است.
گالری دولتی ترتیاکوف مسکو در خیابان لوروشینکسی پرولوک واقع شده و از طریق مترو مسکو، ایستگاه ترتیاکوفسکایا (در فاصله ۲۲۰ متری) به راحتی قابل دسترسی است. همچنین، ایستگاه های متروی نووکوزنتسکایا و پولیانکا که در فاصله ۷۰۰ متری گالری واقع شده‌اند نیز از دیگر گزینه های دسترسی هستند. این گالری در فاصله 15-20 دقیقه پیاده روی از میدان سرخ، کرملین و کلیسای جامع مسیح ناجی واقع شده است .
گالری ترتیاکوف جدید در خیابان کریمیکی وال مسکو قرار دارد و توسط ایستگاه متروی اکتیابرسکایا (در فاصله 850 متری) به راحتی قابل دسترسی است.
محل گالری قدیمی تا گالری ترتیاکوف جدید تقریباً 2 کیلومتر پیاده فاصله دارند که حدود 25 دقیقه زمان می‌برد. در حین پیاده روی، می‌توانید از مجسمه پیتر کبیرکه هشتمین مجسمه مرتفع جهان است و 98 متر ارتفاع دارد دیدن کنید.
در داخل موزه تریا، یک کافه وجود دارد که می‌توانید در آن غذا یا نوشیدنی بخورید یا بنوشید. همچنین یک فروشگاه سوغاتی نیز در این موزه موجود است که می‌توانید از آن محصولات جالبی تهیه کنید. اگر به دنبال یک رستوران خوب در نزدیکی خروجی موزه هستید، پیشنهاد می‌شود به رستوران Abramov مراجعه کنید که غذاهای روسی با کیفیت ارائه می‌دهد و تنها 5 دقیقه پیاده‌روی از موزه فاصله دارد. همچنین رستوران تاراس بولبا با ارائه غذاهای اوکراینی، به عنوان یک گزینه اقتصادی‌تر نیز در نظر گرفته می‌شود که با 5 دقیقه پیاده‌روی قابل دسترسی است.
• پارک فونتان ایسکوستوف: ۳۸ متر
• پارک زریادیه: ۲.۷ کیلومتر
• میدان سرخ مسکو: ۳ کیلومتر
• موزه شمایل روسیه: ۴.۸ کیلومتر
• موزه الکساندر ساخاروفسکی: ۵.۲ کیلومتر
آرزوی شما را برآورده میکنیم...
ثبت دیدگاه برای این مطلب